W przypadku ogniw, najbardziej popularne są baterie cynkowo-węglowe oraz alkaliczne. Większą wydajnością jednak cieszą się te drugie, czas ich przechowywania wynosi do 7 lat.
Rodzaje ogniw
Główny podział jaki funkcjonuje w kategorii ogniw, to podział na pierwotne, czyli baterie nieodnawialne, oraz wtórne – są to akumulatory. Oprócz tego istnieje podział na ogniwa cynkowo-węglowe, chlorkowo-cynkowe, rtęciowe, alkaliczne manganowe, tlenkowo-srebrowe czy litowe. Możemy mieć do czynienia z akumulatorami ołowiowymi, niklowo-kadmowymi, niklowo wodorkowymi czy litowo-jonowymi. Każde z nich są przeznaczone do poszczególnych urządzeń. Baterie cynkowo-węglowe oraz chlorkowo-cynkowe sprawdzą się najlepiej w urządzeniach takich jak latarki, zegarki, maszynki do golenia czy radioodbiorniki. Alkaliczne manganowe są mniej podatne na wycieki i w związku z tym mają zastosowanie w sprzęcie stereo, grach elektronicznych czy zabawkach. Ogniwa rtęciowe i cynkowo-powietrzne stosowane są w aparatach słuchowych, kamerach, kalkulatorach czy notesach elektronicznych.
Biorąc pod uwagę akumulatory ołowiowe stosuje się je m.in. w urządzeniach rozruchowych czy sprzęcie komunikacyjnym. Niklowo-kadmowe oraz niklowo-wodorkowe różnią się tym, że drugie są mniej szkodliwe dla środowiska i mają z reguły dłuższy czas pracy. Jedne, jak i drugie mają zastosowanie w bezprzewodowych elektronarzędziach, przenośnych odtwarzaczach muzyki, telefonach komórkowych, laptopach, golarkach, itp.
Do oznaczenia rozmiaru ogniw służą symbole AA, AAA, C oraz D. Po nazwą AA (oznaczane również jako R6) kryją się ogniwa o cylindrycznym kształcie, tzw. paluszki. AAA (R03) to mniejsza wersja AA. C oraz D to baterie stosowane główni w radioodbiornikach.
Utylizacja
Baterie są niebezpiecznym odpadem zawierającym metale ciężkie, takie jak ołów, kadm czy rtęć. W przypadku przedostania się ich do organizmu człowieka powodują choroby nerek i dysfunkcję układów, m.in. pokarmowego i nerwowego. Niewłaściwa ich utylizacja stwarza zagrożenie nie tylko dla człowieka, ale również dla fauny i flory. Dzięki wyrzucaniu zużytych ogniw w specjalnie wyznaczone do tego miejsca, mogą one zostać poddane recyklingowi. Ochroni to zarówno środowisko od zagrożeń jak również umożliwi ponowne wykorzystanie części surowców.
Monika Kociubińska
Rodzaje ogniw
Główny podział jaki funkcjonuje w kategorii ogniw, to podział na pierwotne, czyli baterie nieodnawialne, oraz wtórne – są to akumulatory. Oprócz tego istnieje podział na ogniwa cynkowo-węglowe, chlorkowo-cynkowe, rtęciowe, alkaliczne manganowe, tlenkowo-srebrowe czy litowe. Możemy mieć do czynienia z akumulatorami ołowiowymi, niklowo-kadmowymi, niklowo wodorkowymi czy litowo-jonowymi. Każde z nich są przeznaczone do poszczególnych urządzeń. Baterie cynkowo-węglowe oraz chlorkowo-cynkowe sprawdzą się najlepiej w urządzeniach takich jak latarki, zegarki, maszynki do golenia czy radioodbiorniki. Alkaliczne manganowe są mniej podatne na wycieki i w związku z tym mają zastosowanie w sprzęcie stereo, grach elektronicznych czy zabawkach. Ogniwa rtęciowe i cynkowo-powietrzne stosowane są w aparatach słuchowych, kamerach, kalkulatorach czy notesach elektronicznych.
Biorąc pod uwagę akumulatory ołowiowe stosuje się je m.in. w urządzeniach rozruchowych czy sprzęcie komunikacyjnym. Niklowo-kadmowe oraz niklowo-wodorkowe różnią się tym, że drugie są mniej szkodliwe dla środowiska i mają z reguły dłuższy czas pracy. Jedne, jak i drugie mają zastosowanie w bezprzewodowych elektronarzędziach, przenośnych odtwarzaczach muzyki, telefonach komórkowych, laptopach, golarkach, itp.
Do oznaczenia rozmiaru ogniw służą symbole AA, AAA, C oraz D. Po nazwą AA (oznaczane również jako R6) kryją się ogniwa o cylindrycznym kształcie, tzw. paluszki. AAA (R03) to mniejsza wersja AA. C oraz D to baterie stosowane główni w radioodbiornikach.
Utylizacja
Baterie są niebezpiecznym odpadem zawierającym metale ciężkie, takie jak ołów, kadm czy rtęć. W przypadku przedostania się ich do organizmu człowieka powodują choroby nerek i dysfunkcję układów, m.in. pokarmowego i nerwowego. Niewłaściwa ich utylizacja stwarza zagrożenie nie tylko dla człowieka, ale również dla fauny i flory. Dzięki wyrzucaniu zużytych ogniw w specjalnie wyznaczone do tego miejsca, mogą one zostać poddane recyklingowi. Ochroni to zarówno środowisko od zagrożeń jak również umożliwi ponowne wykorzystanie części surowców.
Monika Kociubińska
